Nico Dijkshoorn. Dijkshoorn. Zijn beste verhalen. Amsterdam: Nieuw Amsterdam, 2010.

Ik heb niet veel gesigneerde boeken, maar in zijn nieuwe bundel verhalen Dijkshoorn heeft de auteur wel iets geschreven. Niet dat ik het lezen kan; er staat eerst een datum (10.03.10) en dan staat er Romxx XXAx (misschien: Roman Klaar, maar ik weet het niet helemaal zeker.), en dan de woorden 'nu nog leren koken').
Ik heb dit gesigneerde exemplaar gekregen van de internetboekwinkel Boox.nl omdat ik rechts op deze pagina een link naar hun winkel heb opgenomen. De opdracht is dus niet voor mij bedoeld, ik denk niet dat Nico Dijkshoorn graag wil dat ik leer koken.

Dijkshoorn is een schrijver die het vooral moet hebben van zijn tomeloze energie, een draver, iemand die maar voortraast. Af en toe lees ik weleens wat van hem op het internet, en dat doe ik al zijn hele carrière lang, te beginnen met de stukjes die hij schreef bij de eerste serie van Big Brother. Want zijn schelden en tieren over Big Brother, dat is wat hem in eerste instantie beroemd maakte. Ook dat was al die overstelpende energie.

Het leukst vind ik Dijkshoorn als hij die energie inzet voor absurditeiten. Hij houdt bijvoorbeeld veel van gnoes, die komen in verschillende van zijn verhalen voor. Het hoogtepunt is voor mij een verhaal waarin hij eigenhandig een hert wil slachten omdat mannen dit nu eenmaal doen als voorbereiding voor het kerstdiner. Omdat hij te laat is, moet hij het uiteindelijk doen met een oude gnoe, die nog heel wat weerstand lijkt te bieden:

Dat viel niet echt lekker. De gnoe stond zwaar ademend midden in de tuin. Hij was nogal gehecht aan zijn vlees. 'Leid jij hem af, dan finish ik hem.' Ik probeerde de gnoe naar me toe te lokken met typische gnoeprovocatietjes.'

Ik begrijp alleen niet zo goed wat Dijkshoorn uiteindelijk in een boek te zoeken heeft. Bijna alles in dit boek staat ook elders op internet, en daar werkt het ook prima. Juist die onvermoeibare heftigheid houdt daar goed stand – je kunt je toch iets minder goed voorstellen dat pakweg Cees Nooteboom ooit zou zijn doorgebroken op het internet. Omgekeerd is het papier een beetje te bedaagd voor dit soort stukken. Er staat bijvoorbeeld een 'Tweetverslag voorrondes en finale Songfestival 2009' in. Dat werkt live, op Twitter, veel beter.

Aan de andere kant, de schoorsteen moet roken. Ga dat boek dus kopen; als het even kan op Boox.nl.