{P} Nelleke Zandwijk. De dag van de jas. Amsterdam, Querido, 2002 (2001). Dit is geloof ik een erg eigentijds boek. Ik moest bijvoorbeeld onweerstaanbaar aan Arnon Grunberg denken: stilistisch zijn er geloof ik wel overeenkomsten (al zou ik die nog preciezer moeten analyseren), maar vooral is er die ingewikkelde inhoudelijke cocktail: absurde humor die duidelijk dient om wanhoop uit te drukken; waarbij het dan vervolgens niet helemaal duidelijk is waarom men nu precies zo wanhopig moet zijn. Net als bij Grunberg gedragen en spreken alle personages ook hyperorigineel. Ik heb De dag van de jas overigens wel helemaal uitgelezen, en niet tot mijn verdriet. Maar het had niet veel dikker hoeven zijn.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Paul Celan. Verzamelde gedichten. Amsterdam: Meulenhoff, 2003.

Walt Whitman. Leaves of Grass. Grasbladen. Amsterdam: Em. Querido, 2005 (1855).

Raoul de Jong. Jaguarman. Mijn vader, zijn vader en andere Surinaamse helden. Amsterdam: De Bezige Bij, 2020.